AfleveringenSeizoen 18

Vijf duo's beginnen hun WIDM-avontuur met een race door de stad. Al direct na deze opdracht zal één van hen naar huis gestuurd worden. De anderen zullen Art ontmoeten in Georgië voor de rest van het spel...

De kandidaten waren duizenden kilometers uit elkaar bij de start van dit seizoen; verspreid over vijf landen: Armenië, Azerbeidzjan, Kazachstan, Oekraïne en Rusland. Onder die omstandigheden moesten Ron, Loes, Jan en Jean-Marc een test maken: Twintig vragen over de mol, mogelijk de moeilijkste uit de geschiedenis van Wie is de Mol. Dus dat je die niet haalt is geen grote schande. Maar ja, of de afvaller Ron hierdoor getroost is? De rest is nu eindelijk samen in het land met misschien wel de meest gastvrije bevolking van het Europese continent: Georgië, het speelveld van de mol dit jaar. En die heeft het met een pot van -3000 euro voorlopig prima naar de zin hier.

De eerste dagen in het spel waren turbulent. Eerst was de groep verspreid over vijf landen en eenmaal in Georgië begonnen ze opvallend fel en fanatiek aan de opdrachten. Er lijkt direct een soort tweedeling te zijn ontstaan: De wolven versus de schapen. Twee kandidaten zijn al naar huis. De groep gunde Ron geen terugkeer en Jean-Marc moest helaas het spel verlaten. Benieuwd wie de derde afvaller wordt. Iets waar de tweede opdracht van deze aflevering wel eens grote invloed op kan hebben. En daarvoor reizen we af naar het machtige Caucasus-gebergte.

Het vertrek van Bella, de spring-in-het-veld van de groep, hakte er meer in dan de rest had verwacht. Zakenvrouw Olcay stond zelfs met tranen in haar ogen. Alsof ze er nu pas achter kwamen, dat bij een keihard spel ook afscheid nemen hoort. Intussen zit de mol met een pot van nog geen 1000 euro heerlijk in de wedstrijd, geen vuiltje aan de lucht. Zeker niet nu de groep terugkeert naar vertrouwd terrein, hoofdstad Tbilisi. Terwijl iedereen op dit moment is van het belang van goede samenwerking, zoekt de mol juist de confrontatie.

Vorige week moest alweer de derde man het spel verlaten: Emilio. Hij twijfelde nog of hij voor een groepsvrijstelling moest gaan. Had hij het maar gedaan, dan had hij nog in het spel gezeten. Maar nu is hij naar huis. Nadat hij zijn eigen angsten had overwonnen, dat dan weer wel, en naar eigen zeggen met 5000 euro op zak, door de lucht zweefde tussen twee Sovjet flatgebouwen. Da's een mooi afscheidscadeau voor de rest. Dat de pot nu eindelijk gevuld is, stemt vooral penningmeester Olcay tevreden. Zij lijkt maar één doel te hebben: Geld verdienen. De mol is waarschijnlijk wat minder content. Of, is die gevulde pot een mooie dekmantel en zijn mol en penningmeester één en dezelfde?

Plots bleek er vorige week tijdens test en executie zoiets als bondgenootschapstress te zijn ontstaan in de kandidatengroep. Jan zocht toenadering tot Ruben die een verbond had met Loes, die hij niet helemaal vertrouwde. Stine was bang dat haar partnerschap met Olcay die weer tegen Jan aanschurkt omdat ze te weinig terug kreeg van de filosofe, aan het verwateren was. En dan was er nog Simone, die wel een partner in het spel zou willen hebben maar de boot lijkt te hebben gemist. Het is een wirwar aan verbintenissen en het werd Loes fataal. En zo reizen drie vrouwen en twee mannen verder naar een opdracht waarbij de penningmeester wederom het verschil kan maken.

Simone was vorige week de enige die haar scherm te zien kreeg. Gelukkig voor de nieuwslezeres was het groen en dus zitten er nog steeds vijf kandidaten in het spel. Olcay, die recht op haar doel afgaat. Een bondgenootschap met haar, prima, maar de zakenvrouw bepaalt de regels. Dat merkte ook Stine, die net anders naar de opdrachten kijkt dan de rest, soms een tikkeltje warrig overkomt, maar ondertussen. En natuurlijk Simone zelf, die weloverwogen te werk gaat en volledig op zichzelf vertrouwt. Want, ze is overtuigd van haar mol. De vriendelijke zachtaardige Ruben, uiterlijk de rust zelve, maar van binnen draaien de hersenen overuren. Bij voorkeur werkt hij samen met een bondgenoot, of hij die nou vertrouwt of niet. Die heeft hij gevonden in haantje de voorste Jan, die altijd staat te trappelen om te beginnen aan een opdracht. Drie vrouwen, twee mannen, één mol.

Met opgeheven hoofd ging Stine naar huis en, ondanks haar rode scherm, overtuigd dat ze het antwoord op de vraag al weet. Volgens de filosofe heeft iedereen dezelfde verdachte. De vraag is of dat klopt en of dat ook de juiste is. De rest van de groep is ook trots, dat ze het, in sommige gevallen tegen hun eigen verwachting in, tot hier hebben geschopt. Tegelijkertijd verhoogt dat ook de druk. Want het spel verlaten terwijl je voor je gevoel al bijna in de finale staat, dat is een nachtmerrie.

Na een prachtige dag op het water kreeg Simone een rood scherm te zien en daarmee werd ze de laatste afvaller voor de finale. De anderen probeerden uit beleefdheid hun blijdschap nog wat in te houden, al ging dat de een beter af dan de ander. Maar nu is het officieel en mogen ze het van de daken schreeuwen. Ruben, Jan en Olcay zijn de finalisten van Wie is de Mol 2018. Een ingetogen muzikant, een presentator vol geldingsdrang en een eigenzinnige modeontwerpster. Het is een mooi drietal, waarin ze allemaal overtuigd lijken van hun onderlinge rolverdeling. Die moeten ze alleen nog even bevestigd zien. Of speelt de mol nog een laatste troef uit?