Art brengt de groep 1000 rand (Zuid-Afrikaans geld) om boodschappen te doen. Er moet een kamer verduisterd gaan worden. De groep heeft die kamer vooraf niet kunnen zien. Art geeft hen nog één tip voor tijdens het shoppen: De beste producten liggen niet altijd op ooghoogte.
In het winkeltje gaat de groep op zoek naar allerlei soorten bruikbaar materiaal: Doeken, touw, verduisteringspapier enzovoorts. Daniël is bijdehand: Hij heeft de tip van Art onthouden en wil de winkel goed kunnen overzien. Hij gaat de trap op en kan zo de hele winkel zien.
Kees is totaal niet bezig met verduisteringsmateriaal. Hij haalt alle bakken en kledingrekken overhoop en dat werpt z’n vruchten af: In een mand op de vloer ligt een nieuwe, dichte zwarte koker.
Het gebouw blijkt een vrij hoog verblijf te hebben dat verduisterd moet worden. De drie ingangen zijn snel geregeld, maar de ramen langs de bovenrand zijn moeilijker. Carolien komt eerst met een te klein trapje en daarna met houten stokjes die de groep aan elkaar probeert de binden. Dat werkt natuurlijk voor geen meter.
Paulien is helderder van geest en komt met een “levensgrote ladder” tevoorschijn die achter het gebouw lag. Kees klimt de ladder op en maakt met punaises (?) het zeil vast aan de raampjes. Dat hadden ze overigens ook gewoon aan de buitenkant kunnen doen, dan hadden ze op een dakje kunnen staan.
Paulien gaat vast beginnen met de vloeistoffen voor het ontwikkelen, stoppen en fixeren. Die moeten in de juiste verhouding met water gemengd worden. Dan kan het ontwikkelen beginnen. De koker uit de winkel bevat ook fotopapier en daar blijkt geld (500 euro) op te staan. De groep is helemaal enthousiast.
Helaas stopt de opbrengst daar: Alle andere fotopapiertjes worden zwart, dus álle kokers zijn geopend geweest. Zarayda biecht buiten voor de camera op, dat zij stiekem heel even alle kokers geopend heeft om naar de inhoud te kijken. Er had maar liefst 6000 euro verdiend kunnen worden maar het blijft bij 500. De pot komt op 11820 euro.