In een grote hal in een verlaten kabelfabriek staan geldkisten: Voor elke kandidaat één. Die kunnen alleen geopend worden met een vingerafdruk. In totaal zijn ze 2000 euro waard. Maar er lopen ook meerdere oud-werknemers rond die hen graag willen uitschakelen. Ze gaan in groepjes van drie het speelveld in. Ieder heeft twee levens. Elk groepje kan twee extra levens vinden. Wie geen levens meer heeft, ligt uit het spel en verdient niets.
Ze maken zelf groepjes, bepalen de volgorde en kiezen hoe ze de drie kwartier verdelen. Everon gaat bij Fresia en Thomas; Sahil bij Laetitia en Arno; Kim-Lian met Welmoed en Hila. Die laatsten zijn niet helemaal gelukkig, want Kim-Lian deelt al alle informatie met Hila dus wil in een ander groepje. Thomas wil wel met Kim-Lian ruilen en zo ontstaan de definitieve groepjes.
Eerst gaan Hila, Welmoed en Thomas de hal binnen. Via oortjes hebben ze contact met elkaar en de ‘thuisbasis’. Daardoor kunnen de wachtenden samen een plattegrond maken op basis van de informatie uit de hal. Helaas is er vooral ruis, dus tijdens de eerste ronde wordt niets getekend. Thomas pakt wel 210 euro; de twee dames worden afgeschoten zonder hun kistje te vinden.
In de tweede ronde pakt Fresia een derde leven, maar wordt vervolgens driemaal kort na elkaar afgeschoten. Kim-Lian wordt afgeschoten als ze samen met Everon in een vuurgevecht terecht komt. En nadat hij een tijdje heeft verder gezocht naar zijn kistje, wordt ook Everon afgeschoten.
In de derde ronde vindt Laetitia al snel haar kistje met geld. Tijdens het rennen naar de uitgang verliest ze dat, maar ze lijkt alles weer op te kunnen rapen. Sahil vecht intussen een persoonlijke vete uit met één van de tegenstanders, die zelfs voor hem wegrent. Vervolgens schiet Arno per ongeluk een leven van Sahil, maar die kan een extra leven pakken en vindt daarna zijn kistje met geld. Hij blijft om Arno te beschermen, die ook zijn geld vindt. Ze halen beiden veilig de uitgang. Uiteindelijk is er 740 euro verdiend.