De kandidaten gaan een stukje varen met de vissers van Corinto. Art en Anna nemen de eerste boot, de rest gaat in de andere boot mee met Pieter Jan. Art en Anna varen een andere kant op dan de rest, ze gaan richting de vuurtoren waar ze worden opgesloten zodra de deur achter hen dichtvalt. Ze hebben een code nodig om eruit te komen.
De anderen moeten die code vinden en doorseinen en daarvoor is één uur beschikbaar. Deze grotere groep wordt op een eiland gedropt. Zo ver van de vuurtoren, dat deze nog maar een stipje in de verte is. Op het strand ligt een tas met een verrekijker, waarmee Soundos al snel de vuurtoren in beeld krijgt.
Karin wil de hele tijd de vuurtoren in de gaten houden en blijft dus controle houden over de verrekijker. Intussen gaan Patrick en Soundos op het eiland op zoek naar aanwijzingen. Art en Anna vinden een schatkaart waarop de twee eilanden staan. Op de ene staat de vuurtoren, op de andere staat een aantal voetstapjes vanaf een boom naar een kruis. Zij hebben ook een verrekijker.
Terwijl Soundos de verrekijker gebruikt en Art en Anna op de vuurtoren staan, rolt onder hun voeten een groot spandoek met de code “362” uit dat ze zelf helaas niet kunnen zien. Karin stelt voor om deze code te seinen door de juiste aantallen grote voorwerpen bij elkaar te leggen. Patrick verzint wat beters, hij schrijft de code heel groot in het zand en dat pikt Anna op.
Om het nog duidelijker te maken, lopen de drie kandidaten over hun cijfers op en neer om de vorm aan te duiden. En ze zwaaien de cijfers ook nog even carnavalesk naar de overkant. Tegen die tijd zijn Art en Anna de vuurtoren al uit en varen ze met hun schatkaart naar de overkant. Met nog zes minuten te gaan, moet de schat nog opgegraven worden.
Ze meten het aantal passen af vanaf de boom en beginnen met graven. En dan komt Pieter Jan aanlopen met slecht nieuws. De tijd is om en ze zitten er precies een halve meter naast. En daarmee lopen ze (waarschijnlijk) 2500 euro mis.