Lisse
De kandidaten ontmoeten elkaar weer in het landhuis in Lisse, waar ze doorspreken wie ze verdachten en verdenken. Er wordt een proost uitgebracht op Fréderique, die door haar ziekte niet meer aanwezig kon zijn bij de reünie. Ook wordt met enkele video-fragmenten teruggekeken op de mooiste en spannendste opdrachten.
Dan zien we de ontknoping in Argentinië. Er is €24175 in de pot en die pot gaat naar Fréderique. En ten slotte stelt Karel de enige echte vraag: Wie is de mol? En dan stapt Milouska naar voren, die van haar tegenstanders en Karel een groot applaus krijgt.
Ook in Lisse wordt Milouska van harte gefeliciteerd door alle kandidaten. Liz verwoordt wat iedereen voelt: “Ik ben zo blij dat jij het bent; het maakt je zó’n veel leuker mens!”. Vervolgens laat Karel zien, hoe Milouska haar rol gespeeld heeft.
Milouska wist zeker dat ze niet de tango-opdracht wilde. Voor het interviewen had ze alle informatie over alle kandidaten ontvangen, zodat ze de anderen kon verwarren met informatie over haarzelf. Bij de spoorbrug wist ze zeker dat ze als laatste over de brug moest komen. Ze wist waar de - €1000-bordjes lagen in het memoryspel en was uiteraard niet onder de indruk van de mol-boodschap op het krijtbord.
Bij de opdracht te paard liet Milouska telkens geld wegwaaien, €700 in totaal want Richard lette niet op. Bij de tree-tops wist Milouska van tevoren al, hoe de jeugdfoto’s eruit zagen en nam ze bewust haar bril niet mee.
Bij de topografie-opdracht in de metro wist Mary-Lou (met de verste plaats) niets van topografie zodat Milouska (met de één-na-verste plaats) haar gemakkelijk kan passeren. In de fabriek liet ze geld liggen, maar nam extra jokers mee en liet Richard in de kooi zitten.
Tijdens de schoolopdracht kocht Milouska zoveel mogelijk spullen met een moeilijke naam, zodat niemand de naam zou kunnen noemen. Maar gelukkig wist Toine niet meer wat het Spaans voor voetbal was.
Bij het luxe diner koos Milouska voor de aller moeilijkste opdracht: Laat iedereen aan tafel een mop vertellen. In Nederland had Milouska zich al goed voorbereid op het (on)klaar maken van een auto. Tevens had zij een klokje bij zich zodat ze wist hoeveel ze moest vertragen.
En dan kijken we terug naar het fragment waarin Fréderique al fietsend de top van de berg bereikt. Even stond het spel stil en was er geen mol. Maar ook zien we hoe Milouska het spel kamertje verhuren verpest.
Ook zien we hoe dicht Peggy bij de mol was, toen ze haar boekje mocht lezen in het donkere kamertje. Ze begon achterin te lezen om recentere informatie te vinden. Maar voorin was aan het begin van de regels de tekst “Ik ben de mol” te lezen…
En we zien Rodericks aanwijzing, die hij kreeg op de zoutvlakte: “De mol kreeg nooit een andere kleur”. Hij interpreteerde dit als een aanwijzing over huidskleur en zon, maar het sloeg op iets anders: In elke opdracht was er wel iemand die een voorwerp in een afwijkende kleur kreeg, behalve de mol.
Fréderique won een enorme berg geld. Vlak voor haar dood besloot ze dat de helft daarvan moet worden gedoneerd aan het WNF en de andere helft aan KiKa. We horen haar boodschap aan de andere kandidaten en de kijkers:
De mol was een ongelooflijk avontuur. Jezelf onder te dompelen in een spel vol vertrouwen en wantrouwen, van intriges en nieuwe vriendschappen. Het was één groot feest. Maar vooral drie weken lang weer kind zijn, ongestraft mogen liegen, jezelf verdacht maken, voortdurend klooien, heerlijk. Hoewel heerlijk… De spanning van de executies was bijna onverdraaglijk. Klooien, liegen, verdenkingen en dan winnen. Te winnen van de anderen, de mol te ontmaskeren, dat was geweldig. Hoewel ik op 4000 meter hoogte na het fietsen al van mezelf gewonnen had, mezelf overwonnen had. Zo moet het eigenlijk altijd zijn, het level: Een feestelijk en hartstochtelijk spel, gespeeld met nieuwe en oude vrienden.